Ávila, de hoogst gelegen stad van Spanje (1127 meter), stond nog op ons verlanglijstje. Gelukkig hadden Cyriel en Aurore net zoveel zin in een nieuw uitje. Cyriel genoot in alle stilte (dat is niet altijd het geval) en Aurore toonde vooral interesse in de 2,5 km lange stadsmuur die in de 11de eeuw werd opgetrokken ter verdediging van de Moren. Ook Teresa van Ávila kon bij Aurore op veel bijval rekenen. Als een kind gelukkig wordt van een prentkaart van een heilige, dan zullen we dit maar toejuichen, zeker? Ik zeg het jullie: Het wordt een nonneke! 😅 Soit, het werd een interessant bezoek aan de binnenstad die in deze tijd van het jaar bijzonder stil is. We genoten er op een zonnig terras van de rust en van de ons omringende kunstenaars die er zich uitleefden met het tekenen en schilderen van de bijzondere stadsomwalling. Afsluiten deden we met een pizza in La Tagliatelle, vlakbij huis.
Reactie plaatsen
Reacties
De geschiedenis herhaalt zich Sven 😁
Je mama ging vastbesloten ook nonneke worden.
Ook zij had een voorbeeld, een idool nl. Zuster Thereseke.
Met heel ons gezin beleefden we haar totale inzet: ‘ s morgensvroeger naar schoolomgeving haar Zr. Thereseke in de klas te gaan helpen, elke zondagnamiddag naar de vespers om haar idool te kunnen zien, naar Hasselt met ons allen op bezoek naar Zr. Thereseke , die overgeplaatst was. 😇
Maar…. het is toch anders gelopen 😉
Tante Inne, de meest gedreven ‘want-to-be-nonnekes’ worden de beste rebellen 🥰.
Ziet er echt een prachtige stad uit. Zet ik nog op mijn to do-lijstje!