Vrijdagnamiddag had ik een afspraak in het voormalige woonhuis van de 17de-eeuwse dichter en toneelschrijver Lope de Vega. De Spaanse Shakespeare, zeg maar. Wie op voorhand reserveert krijgt in ruil een gratis rondleiding van ca. 45 minuten. De woning ligt temidden van de gezellige Barrio de las Letras waar in indertijd zowat elke belangrijke en minder belangrijke taalkunstenaar woonde. 

Om wat lectuur bij te benen trek ik vandaag naar het Parque de Berlín (wijk Chamartín) dat in 1967 werd aangelegd, vlakbij de Duitse school. De latere bondskanselier Willy Brandt kwam dat jaar naar Madrid om het park in te wijden. Later, in 1990, werd het park uitgerust met drie panelen van de Berlijnse muur en een beeldhouwwerk ter ere van de Duitse componist Ludwig von Beethoven.

Het zachte, krulvormige nektapijt van Cyriel moet eraan geloven. Tijd voor een eerste kapbeurt. Terwijl papa uitziekt wordt Cyriel in de watten gelegd bij de kinderkapper in winkelcentrum Plenilunio. Hij genoot ervan en ziet er meteen ook een pak groter uit. Het wordt een stoere vent. Al houdt mama stiekem zijn eerste krulletjes bij, ter herinnering aan zoveel schattigheid. ☺️

Het eerste (Madrileense) weekend van 2025 mag snel vergeten worden: drie dagen het bed en de zetel gehouden met koorts. Ook veel hoofdpijn, maar die was deels te wijten aan een nachtelijke, harde smak tegen de grond, nadat ik - ergens tussen bed en badkamer - was flauwgevallen. Gelukkig allemaal zonder veel erg. Enkel wat krassen op de top van mijn carrosserie herinneren nog aan de harde landing. 

In Spanje startte de school op woensdag 8 januari weer op, nadat alle feestelijkheden rond Los Reyes Magos netjes waren opgeborgen. Voor de klasgenoten van Aurore knutselden we nog snel een verjaardagspresentje in elkaar: 'chuches' of snoepjes. Aurore was maar al te trots om ze aan haar vrienden te overhandigen. En daarmee is meteen ook het tweede semester van ons Madrileense avontuur in gang getrapt!

De overgang van oud naar nieuw vieren we het liefst met familie. Mama, Aurore en Cyriel vertrekken iets vroeger, ikzelf zet op 31 december weer voet op Belgische bodem. De volgende dagen staat er namelijk veel op het programma: Naast de gebruikelijke eindejaarsfestiviteiten organiseren we o.a. nog twee verjaardagsfeestjes voor Aurore: 1 voor de klasgenoten in Oppuurs (in een Dendermondse binnenspeeltuin) en 1 voor de familie in een kinderspeeltuin in Hamme. Ook nog: een bezoek aan Opi en Fabienne aan de kust en een schaatsuitstap met neefje Siebe en tante Evelien. De uitvaart van nonkel Roger op 3 januari hadden we uiteraard liever niet moeten meemaken, maar het deed wel veel deugd om de familie weer terug te zien en bij te praten. 

Aurore heeft de smaak van sneeuw en ijs goed te pakken. "Papa, gaan we vandaag nog eens schaatsen?". En zo geschiedde. Vandaag trokken we naar de Matadero, het exact honderdjarige slachthuis van de stad, dat momenteel één groot cultureel centrum is met cinemazalen, tentoonstellingsruimte e.d. In de winterperiode is het binnenplein het decor van allerlei kerstpret. Wij testten er onder een stralende zon de ijspiste, het poppentheater, de speeltuigen, de churros en de vino caliente. Al had dit vertier en lekkers een bittere nasmaak door het overlijden van nonkel Roger ... 

Het voetbalstadion van Atlético is tijdens de winterstop omgetoverd tot ijspiste. Te bijzonder en te dichtbij om links te laten liggen, dachten we. Aurore en mama trokken hun schaatsen aan voor enkele rondjes op ca. 4700m² ijspiste. Daar werden ze links en rechts geanimeerd door kunstschaatsers. De mannen bleven aan de kant waar ze vergezeld werden door olijke Reyes Magos, al wierp Cyriel hen toch eerder een sceptische blik. ☺️ 'Madrid on Ice' is nog tot 5 januari open. Naast de piste is er een ruim aanbod aan kinderanimatie. Feliz Navidad, iedereen!

¡Aurore cumple! Aurore verjaart! Haar vijfde verjaardag vieren we in Valdesquí, een skigebied in de Sierra de Guadarrama, dat vorige week zijn liften opende. Van de 20 km is er momenteel slechts 1,5 km piste open, maar wat een plezier! We hadden dan ook de hele piste bijna voor ons alleen. 's Avonds hielden we het knus en gezellig, met wat aperitief, een bescheiden kaarsje en ... spaghetti, Aurores lievelingsgerecht. 

"Cortylandia, Cortylandia, vamos todos a cantar, alegría en estas fiestas porque ya es Navidad." Met dit deuntje start en eindigt Cortylandia aan El Corte Inglés (Calle Preciados). Dit poppen- en muziekspektakel loopt al sinds 1979, tijdens elke kerstperiode (tot 5 januari). De show van ca. 15 min. doet heel erg 'Disney' aan en lokt elk uur een groot en divers publiek. De mensenmassa op en rond de Puerta del Sol was trouwens opnieuw indrukwekkend. Na Cortylandia trokken we naar de nabijgelegen, heraangelegde en rustige Plaza del Carmen voor een lekkere hap in Lamucca, een gezellige Madrileense familieketen van zo'n 13 restaurants. 

We luiden de start van de kerstvakantie in met enkele 'creadagen'. Vilt toveren we om tot een kerstboom, boter veranderen we in koekjes. ¡Qué divertido!

Fieuw! De laatste twee weken voor de kerstvakantie waren de moeite. Eerst was Cyriel ziek, dan mama en toen we dachten dat alles weer oké was, werd Cyriel weer ziek. Het was elke dag (en nacht) jongleren, zeg maar. Op de school van de kids was er namelijk veel (kerst)activiteit, Lise had vrijdag een kerstfeestje op het werk en ikzelf had nog wat schaakwedstrijden voor de boeg. Allemaal bijkomstig uiteraard, wanneer er iemand ziek is. We schrijven dit wanneer alle ziektekiemen zijn verdwenen en de rust is weergekeerd. Tijd om weer wat energie bij te tanken. 🥴