Barrio de las letras

Deze ochtend liet ik me onderdompelen in de barrio de las letras, de 'literaire wijk' van Madrid. Op het Plaza de Santa Ana, aan het standbeeld van Federico García Lorca, verzamelden mensen voor een streepje muziek en theater. Het bleek een hommage te zijn aan de in 1936 vermoorde dichter en toneelschrijver. Al sloeg het event niet bij iedereen aan. In het nabijgelegen café 'Cervecería alemana', waar Ernest Hemingway vooral in de jaren 50 stamgast was en ikzelf ook een van zijn geliefkoosde koffies wilde proeven, discussieerden barman en een dame op leeftijd over de happening. "Dit heeft niets met Lorca te maken. Ze dwepen met de Republikeinse vlag, maar we horen geen enkele tekst van Lorca. Dit is pure politiek!" Aangezien ik de enige andere gast in het etablissement was, richtte de dame zich tot mij: ¿Qué piensa usted? (= Wat denkt u ervan?). Ik wilde, net als Lorca, geen politieke kleur kiezen en smeet me in de rol van oud-journalist die zich getroost met vragen stellen. Mijn gesprekspartner bleek Marjorie Kanter te zijn, een 82-jarige Amerikaanse schrijfster die intussen al enkele decennia in Spanje woont. Op rustige dagen komt ze in het 'Cervecería alemana' het favoriete plekje van Hemingway opeisen om er te schrijven. Tegenwoordig zijn dit vooral gedichten in het Engels, soms in het Castiliaans. We praatten o.a. over de wijk, Romaanse letterkunde en semiotiek. Kanter is duidelijk van vele markten thuis. Haar leeftijd weerhoudt haar zelfs niet om momenteel nog filosofie te studeren.